Bu fotoğraflar şaşkınlık, kızgınlık ve hezeyanlara neden olabiliyor. Görenlerden kimi ” bu fotoğraflara tarihe ait ve renklendirilmemeli diyor” örneğin. Ancak o dönemde de çekilmiş olan renkli fotoğraf ve kamera görüntüleri olduğunu unutuyorlar.
Bununla birlikte esasen önemli olan nokta Holokost’a neden bakılması gerektiği.
İnsanların, bunu düşünmeden direkt olarak kaçamak bakışlarla fotoğraflara bakıp “ne acı” diyerek yüz çevirmeyi tercih ettikleri de bir gerçek. Ancak renklendiklerinde acının yanında insanın insana yaptıklarını empati kurarak görmelerine neden oldukları ve bundan korktukları için görmek istememekteler.
Tam da bu nedenle fotoğrafları renklendiriyorum diyebilirim. Aslen onları renklendirmek yerine belki boyuyorum da diyebilirim sanırım. Çünkü photoshop kullanan herhangi biri de bu tarz renklendirmeler yapabiliyor. Benim amacım ise bakılmak şöyle dursun “görülmek” istenmeyeni insanlara sunmak.
Holokost kurbanlarının ikinci ve üçüncü kuşaktan akrabaları daha fazla tepki gösterebilirler.
Ancak bu çalışmalar, özellikle Holokost’u bilmeyen ve yaşanılanları hissedemeyenlerin bakmaları için diyebiliriz.
Belki de inkâr edenlerin yüzlerinde bir tokat gibi çarpan bu foroğraflar onlara insan gerçeklerinden birini gösteriyor ve bu nedenle bakmak istemeyebiliyorlar.
Renkli olduklarında ise daha güncel ve bugüne aitmiş gibi gözükmekteler.
Hayal, kâbus ve gerçeklik arasında kalıyor belki de…
Yusuf Tolga Ünker
[…] geçen yıl, neden Holokost fotoğraflarını renklendirdiğini anlatan Ünker’in “Vision of the Holocaust” başlıklı sergisi 22 Ekim 2018 tarihinden 28 Ocak 2019 […]