Hristiyan toplumlarında Ağustos ayında Hazreti Meryem’in ölümünün kutlandığı Theotokia bayramının altıncısı bu yıl da İstanbul’da Yeniköy Panayia Kilisesi’nin festivaliyle kutlanıyor.
İstanbul Rum Patriği I. Bartholomeos’un düzenlediği ayinle açılışı yapılan festivalde, hayatını kaybeden değerli gazeteci Niko Manginas adına düzenlenen fotoğraf yarışmasının sergisi misafirlere açıldı.
Festival kapsamında 6 Eylül’de, Tarih Vakfı Yurt Yayınları’ndan derlenen Cumhuriyet’in 100 yılı serisinden “Çemberin Dışındakiler: Azınlıklar” kitabının söyleşisi Elçin Macar editörlüğünde, yazarlarla gerçekleşecek. Festivalin kapanışı 15 Eylül’de, İstanbul Rum toplumunun belleğinin en değerli unsurlarından birini oluşturan Apoyevmatini gazetesinin belgeseli, Yapımcı/Yönetmen Melike Çapan ile yapılacak.
“Türkiye’de azınlıklar konusunda belli başlı klişeler vardır. Azınlıkların Rumlar, Ermeniler, Yahudiler olduğuna inanılır; Lozan Antlaşması’nda azınlıklar konusunda mütekabiliyet olduğu iddia edilir. Azınlıklar dendiğinde hemen arkasından, hoşgörü, tolerans, imtiyaz, gibi kavram ve ifadeler eklenir, “bayramlarda karşılıklı gidip geldiğimiz,” “ne güzel günlerdi” denir. Oysa Lozan’dan sonra Azınlıkların, ülkeye dönüşlerine izin verilmedi, mülklerine erişemediler. Meclis’te yeterince temsil edilemediler. Adeta din özgürlüklerini alıp, siyasi özgürlüklerini verdiler. Kendini laik olarak tanımlamış bir ülkede din üzerinden tanımlandılar. Nüfus kayıtlarında numaralandırıldılar. Okullarında “Türk Müdür Başyardımcısı” tarafından gözlendiler. Ekonomi Türkleştirilirken işten çıkarıldılar. Ders kitaplarında hedef gösterildiler. İşte tam da bu yüzden azınlık Türkiye’de kirlenmiş bir kavramdır. Hem içi yukarıdaki klişelerle doldurulup söz konusu politikalara yol açmış hem de köhneleşmiştir. Uluslararası hukukta Avrupa Konseyi ve Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT) aracılığı ile azınlık haklarının üçüncü ve hatta yeni azınlıklarla dördüncü kuşağına girilmişken, Türkiye hem “Lozan”a çakılıp kalmış hem de onu yanlış, eksik ve kötü niyetli yorumlamıştır. Artık Dünya’da farklılık temel bir kategori olarak kabul edilmişken, bizim henüz azınlık meselesinde kalmış olmamız üzücü elbette. Henüz bu konu çözülememiş, sindirilememişken, milyonlarca göçmen ve göçmen meselesi bir dağ gibi önümüzde durmakta. Elinizdeki kitap, Türkiye’de azınlıkların sadece Rumlar, Ermeniler ve Yahudiler’den müteşekkil olmadığını, başka grupların da var olduğunu vurguluyor. Onların yaşadıkları ayrımcılığı gözler önüne seriyor, vatandaş olduklarını hatırlatıyor. Kitabın yazarları, azınlıkları oluşturanların hem kendi kimlik gruplarına ait olan kişiler hem de özgür, eşit birey ve vatandaş olduklarının altını çiziyor.”
Hristiyan toplumlarında Ağustos ayında Hazreti Meryem’in ölümünün kutlandığı Theotokia bayramının altıncısı bu yıl da İstanbul’da Yeniköy Panayia Kilisesi’nin festivaliyle kutlanıyor.
İstanbul Rum Patriği I. Bartholomeos’un düzenlediği ayinle açılışı yapılan festivalde, hayatını kaybeden değerli gazeteci Niko Manginas adına düzenlenen fotoğraf yarışmasının sergisi misafirlere açıldı.
Festival kapsamında 6 Eylül’de, Tarih Vakfı Yurt Yayınları’ndan derlenen Cumhuriyet’in 100 yılı serisinden “Çemberin Dışındakiler: Azınlıklar” kitabının söyleşisi Elçin Macar editörlüğünde, yazarlarla gerçekleşecek.
Festivalin kapanışı 15 Eylül’de, İstanbul Rum toplumunun belleğinin en değerli unsurlarından birini oluşturan Apoyevmatini gazetesinin belgeseli, Yapımcı/Yönetmen Melike Çapan ile yapılacak.
Kitabın tanıtımı:
“Türkiye’de azınlıklar konusunda belli başlı klişeler vardır. Azınlıkların Rumlar, Ermeniler, Yahudiler olduğuna inanılır; Lozan Antlaşması’nda azınlıklar konusunda mütekabiliyet olduğu iddia edilir. Azınlıklar dendiğinde hemen arkasından, hoşgörü, tolerans, imtiyaz, gibi kavram ve ifadeler eklenir, “bayramlarda karşılıklı gidip geldiğimiz,” “ne güzel günlerdi” denir. Oysa Lozan’dan sonra Azınlıkların, ülkeye dönüşlerine izin verilmedi, mülklerine erişemediler. Meclis’te yeterince temsil edilemediler. Adeta din özgürlüklerini alıp, siyasi özgürlüklerini verdiler. Kendini laik olarak tanımlamış bir ülkede din üzerinden tanımlandılar. Nüfus kayıtlarında numaralandırıldılar. Okullarında “Türk Müdür Başyardımcısı” tarafından gözlendiler. Ekonomi Türkleştirilirken işten çıkarıldılar. Ders kitaplarında hedef gösterildiler. İşte tam da bu yüzden azınlık Türkiye’de kirlenmiş bir kavramdır. Hem içi yukarıdaki klişelerle doldurulup söz konusu politikalara yol açmış hem de köhneleşmiştir. Uluslararası hukukta Avrupa Konseyi ve Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT) aracılığı ile azınlık haklarının üçüncü ve hatta yeni azınlıklarla dördüncü kuşağına girilmişken, Türkiye hem “Lozan”a çakılıp kalmış hem de onu yanlış, eksik ve kötü niyetli yorumlamıştır. Artık Dünya’da farklılık temel bir kategori olarak kabul edilmişken, bizim henüz azınlık meselesinde kalmış olmamız üzücü elbette. Henüz bu konu çözülememiş, sindirilememişken, milyonlarca göçmen ve göçmen meselesi bir dağ gibi önümüzde durmakta. Elinizdeki kitap, Türkiye’de azınlıkların sadece Rumlar, Ermeniler ve Yahudiler’den müteşekkil olmadığını, başka grupların da var olduğunu vurguluyor. Onların yaşadıkları ayrımcılığı gözler önüne seriyor, vatandaş olduklarını hatırlatıyor. Kitabın yazarları, azınlıkları oluşturanların hem kendi kimlik gruplarına ait olan kişiler hem de özgür, eşit birey ve vatandaş olduklarının altını çiziyor.”
Paylaş: