İnsanın, bu toplumda yaşayıp da Varlık Vergisi’ni bir dizi izledikten sonra ‘gugıllaması’, azınlıklara yapılan ayrımı yine bir dizi ile düşünmeye başlaması garip olur tabii. Ama nereden başlanırsa iyidir.
Neredeyse yayınlandığı gün popüler olan Netflix dizisi #Kulüp’ü ‘geçmişi nasıl canlandırmışlar’ diye izlemeye başladım…
O anlamda pek çok kötü örnek arasından başarıyla sıyrıldığını da düşündüm, -şahsi fikir-.
Dizide bir apartmana dair konuşma da var üstelik. Hemen tanıdım! Çünkü dizide #RaşelSalomonAseo olarak geçse de bizler onu Apelyan Apartmanı hatta @galeriapel olarak tanırız! Galatarasaray Lisesi’nin hemen arkasında kalan, -çoğu zaman- ağaçlarla saklı, yanındaki yokuş-merdivenlerle özdeşleşen sarı, köşe bina.
Sonra DM’lerimde bana apartmanı soran 30’a yakın mesaj gördüm. Merakın bir kısmını gidereyim.
Muhtemelen asıl, en kapsamlı bilgi tabii ki Galeri Apel’in kurucusu, sahibi Nuran Terzioğlu’nda; aynı binada 20’nci yıllarını kutladıkları Nostospektif sergisi kataloğunda…
Binanın İtalyan bir mimar tarafından, 175 yıl kadar önce yapıldığı düşünülüyor.
2017 yılında, Galeri Apel’in 20’nci yılı nedeniyle Aslı İzmirli’nin Milliyet Sanat için Nuran Hanım ile yaptığı röportajdan başlayalım: “Burada galeri açacağımı söylediğimde herkes güldü, sadece #NevzatSayın gülmedi. Burayı 1994’te aldım. Nevzat’la güle oynaya, çok eğlenerek mimarisiyle ilgilendik. Burası dökülüyordu o zamanlar. Alt katı iki sene sonra alabildik. Oradaki marangoz bize ucuza sattı. 1998’de açtık galeriyi. Bu binanın 170 senelik olduğu tahmin ediliyor. Binanın ismi Apelyan Apartmanı. Ben de ‘çağrı’ anlamına gelen ‘apel’ kısmını aldım. Bu kelimeyi çok yakıştırdım galeri anlayışıma. Fakat tarihçi olan kızım birkaç yıl önce kapıda eski Türkçe Santa-Maria apartmanı yazdığını fark etti. Bu hikâyeyi kataloğa yazdım. (…) İlk açıldığında özel misafir dışında kimse uğramıyordu. Sokaktan kimse geçmiyordu. Ama ben küçüklüğümden biliyorum ki Beyoğlu eski hüviyetine döner. Nitekim öyle de oldu. Burada bir sürü galeri açıldı.”
Aynı yıl Erkan Aktuğ, Hürriyet röportajında ise şunları söylüyor Nuran Terzioğlu: “Binanın hikayesi de ilginç. Apel’in adı Apelyan apartmanından geliyor. Ve yıllar sonra Apelyan Efendi’nin California’da yaşayan ailesinden biri size ulaşıyor… Evet, galeriye gelen izleyicilerden birçok defa apartmanın geçmişiyle ilgili ilginç anılar, rivayetler dinledik. Başlangıçta mekân çok problemliydi. 9 sene su akmamış bir mekân. Birkaç işgalci oturuyordu. 1884 depremini yaşamış bir bina, ondan önce olmalı yapılış tarihi. Belediyeye gittiğimizde elde ettiğimiz haritalarda ‘Apelian Apartmans’ diye geçiyor. Geçtiğimiz yıllarda tarihçi olan kızım bana dedi ki, ‘Kapıya kocaman Apelyan Apartmanı diye yazıp tabela koymuşsunuz ama eski Türkçe Santa Maria Apartmanı yazıyor.’ (Gülüyor) Ama galerinin adını Apel koymasaydık, belki de Hasmik Seropyan’dan hiç haberimiz olmayacaktı. Bizi internette ‘Apelyan’ diye arama yaparken tesadüfen buldu, e-posta gönderdi. Hasmik hanımla buluşup hikâyenin eksik parçalarını birleştirecektik ama olmadı, 2013 yılında hayata veda etti. Hasmik Hanım, Apelyan Efendi’nin kız kardeşinin torunuymuş. Apelyan Efendi, Hasmik hanımın annesini ve dayısını evlat olarak büyütmüş ve hiç evlenmemiş. Apartman da 1980’e kadar annesi ve dayısınınmış. ‘Bizim ailenin hikâyesi roman gibi… Galeriye Apel @galeriapel ismini vermeniz beni çok ama çok sevindirdi’ diye yazmıştı.
Kaynak: herumutortakarar, Nilay Örnek
İnsanın, bu toplumda yaşayıp da Varlık Vergisi’ni bir dizi izledikten sonra ‘gugıllaması’, azınlıklara yapılan ayrımı yine bir dizi ile düşünmeye başlaması garip olur tabii. Ama nereden başlanırsa iyidir.
Neredeyse yayınlandığı gün popüler olan Netflix dizisi #Kulüp’ü ‘geçmişi nasıl canlandırmışlar’ diye izlemeye başladım…
O anlamda pek çok kötü örnek arasından başarıyla sıyrıldığını da düşündüm, -şahsi fikir-.
Dizide bir apartmana dair konuşma da var üstelik. Hemen tanıdım! Çünkü dizide #RaşelSalomonAseo olarak geçse de bizler onu Apelyan Apartmanı hatta @galeriapel olarak tanırız! Galatarasaray Lisesi’nin hemen arkasında kalan, -çoğu zaman- ağaçlarla saklı, yanındaki yokuş-merdivenlerle özdeşleşen sarı, köşe bina.
Sonra DM’lerimde bana apartmanı soran 30’a yakın mesaj gördüm. Merakın bir kısmını gidereyim.
Muhtemelen asıl, en kapsamlı bilgi tabii ki Galeri Apel’in kurucusu, sahibi Nuran Terzioğlu’nda; aynı binada 20’nci yıllarını kutladıkları Nostospektif sergisi kataloğunda…
Binanın İtalyan bir mimar tarafından, 175 yıl kadar önce yapıldığı düşünülüyor.
2017 yılında, Galeri Apel’in 20’nci yılı nedeniyle Aslı İzmirli’nin Milliyet Sanat için Nuran Hanım ile yaptığı röportajdan başlayalım:
“Burada galeri açacağımı söylediğimde herkes güldü, sadece #NevzatSayın gülmedi. Burayı 1994’te aldım. Nevzat’la güle oynaya, çok eğlenerek mimarisiyle ilgilendik. Burası dökülüyordu o zamanlar. Alt katı iki sene sonra alabildik. Oradaki marangoz bize ucuza sattı. 1998’de açtık galeriyi. Bu binanın 170 senelik olduğu tahmin ediliyor. Binanın ismi Apelyan Apartmanı. Ben de ‘çağrı’ anlamına gelen ‘apel’ kısmını aldım. Bu kelimeyi çok yakıştırdım galeri anlayışıma. Fakat tarihçi olan kızım birkaç yıl önce kapıda eski Türkçe Santa-Maria apartmanı yazdığını fark etti. Bu hikâyeyi kataloğa yazdım. (…) İlk açıldığında özel misafir dışında kimse uğramıyordu. Sokaktan kimse geçmiyordu. Ama ben küçüklüğümden biliyorum ki Beyoğlu eski hüviyetine döner. Nitekim öyle de oldu. Burada bir sürü galeri açıldı.”
Aynı yıl Erkan Aktuğ, Hürriyet röportajında ise şunları söylüyor Nuran Terzioğlu:
“Binanın hikayesi de ilginç. Apel’in adı Apelyan apartmanından geliyor. Ve yıllar sonra Apelyan Efendi’nin California’da yaşayan ailesinden biri size ulaşıyor…
Evet, galeriye gelen izleyicilerden birçok defa apartmanın geçmişiyle ilgili ilginç anılar, rivayetler dinledik. Başlangıçta mekân çok problemliydi. 9 sene su akmamış bir mekân. Birkaç işgalci oturuyordu. 1884 depremini yaşamış bir bina, ondan önce olmalı yapılış tarihi. Belediyeye gittiğimizde elde ettiğimiz haritalarda ‘Apelian Apartmans’ diye geçiyor. Geçtiğimiz yıllarda tarihçi olan kızım bana dedi ki, ‘Kapıya kocaman Apelyan Apartmanı diye yazıp tabela koymuşsunuz ama eski Türkçe Santa Maria Apartmanı yazıyor.’ (Gülüyor) Ama galerinin adını Apel koymasaydık, belki de Hasmik Seropyan’dan hiç haberimiz olmayacaktı. Bizi internette ‘Apelyan’ diye arama yaparken tesadüfen buldu, e-posta gönderdi. Hasmik hanımla buluşup hikâyenin eksik parçalarını birleştirecektik ama olmadı, 2013 yılında hayata veda etti. Hasmik Hanım, Apelyan Efendi’nin kız kardeşinin torunuymuş. Apelyan Efendi, Hasmik hanımın annesini ve dayısını evlat olarak büyütmüş ve hiç evlenmemiş. Apartman da 1980’e kadar annesi ve dayısınınmış. ‘Bizim ailenin hikâyesi roman gibi… Galeriye Apel @galeriapel ismini vermeniz beni çok ama çok sevindirdi’ diye yazmıştı.
Paylaş: